ප්ලෙටොනික් බුරියානි

මාස තුන හතරකට ආසන්න කාලයකින් මස් මාළු කෑවේ නැහැ.

ඔය අතරෙයි දවස් තුන හතරකට කලින් ප්‍රියම්භිකාවිය එක්ක කොළඹ යන්න වුනේ. දවල් එකහමාර දෙක වෙද්දි මාරම බඩිගිනියි. කන්න තැනක් කල්පනා කරද්දි තමා මගේ 'සිහින කෑම වේල' තියෙන බුහාරි එකට අදිමු කියලා ප්‍රියම්භිකාවියම යෝජනා කලේ.

ඉතින් ඇද්දා බුහාරි එකට මහ වැස්සක් එන්න ඔන්න මෙන්න බව දැනගෙනම. අවුරුද්දකින් විතර මයෙ හිතේ ගියේ ඒ පැත්තෙ.

ඇත්ත වශයෙන්ම කියනවා නම් මිත්‍රවරුනි, මට බුහාරි එකේ බුරියානි එක තරම් රස කෑම වේලක් ලොවෙත් නෑ ලොවි ගහෙත් නෑ. ඒක තමා බුරියානි එක !

ප්ලේටෝ කියපු කතාව හරි. බුහාරි එකේ බුරියානි එක තමා බුරියානි වල නියම Form එක. අනිත් ඔක්කොම බුරියානි කියන්නේ බුහාරි එකේ නියම බුරියානි එකෙන් එහෙන් මෙහෙන් වෙනස් වෙලා, අඩු වැඩි වෙලා හැදිච්ච ඒවා.

බුහාරි එකේ බුරියානි එක කද්දි ඒත් එක්කම හිතට එන නොස්ටැල්ජියාව නිසා ඒ රස දෙගුණ වෙනවා. මට මතක ඇති කාලයක ඉඳලා පවුලේ ඔක්කොම කොළඹ පැත්ත පලාතෙ ගියොත් කන්න යන්නෙ බුහාරි එකටම විතරයි. ඉස්සර උඩ තට්ටුවේ තිබ්බා පවුල් වලටම වෙන් කරපු වෙනම කුටි. ඒකක් ඇතුළට ගිහින් පවුලෙ ඔක්කොම වෙනම ගත්ත රෝස් කුකුළෙක් එක්ක බුරියානි කාපු එක මරු මතකයක්. රෙගියුලර් කස්ටමර්ස්ලා නිසා එදා ඉඳලම අපට වීඅයිපි සැලකිලි.

ඒ දවස් වල වැඩ කල ඈයෝ දැන් නෑ. රිටයර් වෙලා. උඩ තට්ටුවත් වහලා දාලා. හොටෙල් එකේ කොලිටියත් බැහැලා. පරණ පාටයි දැන්. ඒත් බුරියානි එක නම්, ඉස්සර තරම්ම කොලිටි නැතත් වෙන කොහෙවත් නැති තරමටම රසයි.

මමයි ප්‍රියම්භිකාවියයි බුරියානි දෙකක් කාලා (එතුමියගේ බුරියානි එකෙන් බාගයකට විතර වගකිව්වෙත් මම) රෑටත් කන්න කියලා අරන් ආවා පාර්සල් දෙකක්ම.

හම්මේ ඉතින්, මස් නොකා ඉඳීමේ තියරිය බුහාරි එක ඇතුළට ඇප්ලයි නොවෙන හැටි. එදා ඉඳන් මස් නොකා තමා හිටියෙ සුපුරුදු පරිදි.

මොනවා වුනත්, මට නම් බුහාරි එකේ බුරියානි එකට ගහන්න බුරියානි එකක් ලොවෙත් නෑ ලොවි ගහෙත් නෑ.

 

 

 

මැයි පළවෙනිදා යෙදී ඇත්තේ මැයි මාසයේ කවදාද?

දින කිහිපයකට පෙර සයිබර් සමූහයක අසා තිබූ පැනයක් දුටුවෙමි.

"ශ්‍රී ලංකාව තුළ ඉන්දියන් මෙගා නාට්‍යය විකාශය කිරීම තහනම් කල යුතුද?"

අදහස් දක්වා තිබූ පිරිසෙන් බහුතරයක් දෙනා කියා තිබුනේ මෙගා නාට්‍යය ලංකාවේ තහනම් කරනවාට තමන් එක පයින් කැමති බවත් එය ඉතා හොඳ වැඩක් බවත්ය.

***

මීට මාසයකට හෝ දෙකකට පමණ පෙර රජය විසින් වෙසක් දින තොරණ්, ඔලු බක්කන් නැටීම වැනි දේ ප්‍රදර්ශනය තහනම් කරනට සූදානමක් ඇති බව අසන්නට ලැබුනි.

එම ප්‍රවෘතියට ප්‍රතිචාර වශයෙන් සයිබරයේ සැලකිය යුතු පිරිසක් "අම්මෝ මල කරදරේ තහනම් කරන එකමයි හොඳ" වැනි අදහස් ඉදිරිපත් කර තිබුනි. (මා දුටු අන්දමට එසේ අදහස් ප්‍රකාශ කර තිබුනේ වැඩි වශයෙන් නිර්-ආගමිකයන්ය)

***

සමාජයක් වශයෙන් අපගේ චින්තන රටාවේ එක් පැතිකඩක් ඉහත සඳහන් සිදුවීම් දෙකෙන් මොනවට පැහැදිළි වන බව සඳහන් කිරීමට කැමැත්තෙමි.

අප අකමැති දේට, අපට දිරවා ගන්නට අපහසු දේට අපට වඩා බලවත් කෙනෙකු හරහා හෝ කුමන මාර්ගයකින් හෝ තහංචි වැටී ඒ දේවල් අපගේ දෑහෙට නොපෙනෙන මානයකට යනවා නම් ඊට වඩා සතුටක් ගෙන කාරණයක් අපට තවත් නැත.

එසේ කිරීමෙන් තවත් අයෙකුගේ නිදහසට වැටකඩොළු වැටෙනවාද තවත් අයෙකුට යමක් අහිමි වනවාද යන කාරණය අපට අදාලම නැත.

කණගාටුවට කරුණ නම්, අප දිනපතා විවේචනය කරනා මජර සමාජ ක්‍රමයට එරෙහිව යුනිකෝඩ් හරහා හෝ හඬක් නගනා නූතනවාදී සයිබර් ක්‍රියාකාරීන්ද මේ හා සමානම ස්ථානයක සිටිනු දකින්නට ලැබීමය.

අප දිනපතා විවේචනයට ලක් කරනා සිංහල බෞද්ධ ගෝත්‍රික ජනතාවගේ හිස්-මොළ-ගෙඩි වලද දශක ගණනක් මුළුල්ලේ ක්‍රියාත්මක වූයේ මෙම චින්තනය බව මගේ සයිබර් මිතුරු මිතුරියනට මතක් කරනු කැමැත්තෙමි. ඔවුන් තම ගෝත්‍රික අභිලාශයන්, ඒවා චූන් කිරීම මඟින් බලය අල්ලා ගැනීමට මාන බලා සිටින පාලකයන්ට කියා අනෙක් ජනතාව මත බලෙන් පැටවීම මෙතෙක් කල් සිදු කල බවත්, වර්තමාන ලාංකීය සමාජයේ උද්ගතව ඇති ගැටළු රාශියකට එය මුල් වී ඇති බවත් අමුතුවෙන් සඳහන් කල යුතු යැයි නොසිතමි.

***

කාලයක් පුරා ලංකාවේ අතිශය ජනප්‍රියත්වයට පත් වුන 'අපි නොදන්න ලයිව්' වැඩ සටහනේ විකාශය වුන ප්‍රශ්න විචාරාත්මක වැඩ සටහනක, චූටි මල්ලි විසින් ඇසූ පැනයක් සිහිවේ. එම පැනය මේ ආකාරයට ඇසුවා නම්, එය තව දුරටත් විහිලුවක් වන්නේ නැත.

"මැයි පළවෙනිදා යෙදී ඇත්තේ මැයි මාසයේ කුමන දවසේද?"

තව දුරටත් එම විහිලුව, විහිලුවක් නොවන්නේ ලාංකීය ජනතාව මැයි පළවෙනිදාට යෙදී ඇති කම්කරු දිනය සමරන්නේ කවදාද කියා තීරණය කරන්නේ රජය බවට පත්ව ඇති නිසාය.

ආගමික කාරණයක් මුල් කරගෙන මැයි 'පළවෙනිදා' කල් දමා ඇත. දශක ගණනක් පුරා අප රටට හෙණයක් වූ ආගමික අන්තවාදය සහ එම ආගමික අන්තවාදය පෝෂණය කරනා පාලකයා සිවිල් නිදහසට අත තබා ඇත.
ගැටළුවක් නැත. අපට ඔය කම්කරු අයිතීන්, මැයි පළවෙනිදා, රතු පාට වැනිදේ දිරවන්නේම නැත. උන්ට හෙණ ගැහුවත් අපට කමක් නැත.

***

කිසිත් නොකියමි. MARTIN NIEMÖLLE විසින් රචිත මෙම කවිය උපුටා දක්වමින් සටහන අවසන් කරමි.

First they came for the Socialists, and I did not speak out—
Because I was not a Socialist.

Then they came for the Trade Unionists, and I did not speak out—
Because I was not a Trade Unionist.

Then they came for the Jews, and I did not speak out—
Because I was not a Jew.

Then they came for me—and there was no one left to speak for me.
.
.
.
- ජේමිස් බණ්ඩා