පිනට දීම නොහොත් චැරිටි ගැන

පොදුවේ මිනිස්සු අනිත් අය ගැන හිතන්න, අනිත් අයට උදව් කරන්න කැමති තමන්ගේ පැවැත්මට බලපෑමක් නොවන මට්ටමින් විතරයි.

KFC එකට රෑ කෑමකට යන පවුලක් හරිම කැමැත්තෙන් එතන බිම ඉඳගෙන ළමයෙක් වඩාගෙන ඉන්න ගෑණු කෙනාට කීයක් හරි දෙනවා, කපුරු පැකට් එකක් සල්ලි වලට ගන්නවා, නැත්නම් කෑම එකක් අරන් දෙනවා. ඒ විදියට නැති බැරි එයට කීයක් හරි පිනට දීලා 'හොඳ' මනුස්සයෙක් වෙන හැටි තමන්ගේ දරුවන්ටත් කියල දෙනවා.

ඒත් ඒක කරන්නෙ ඒ කෙනාට යමක් දීමේදී තමන්ගෙන් අඩුවෙන ප්‍රමාණය තමන්ට නොදැනෙන සීමාවක තියාගෙන. එහෙම අනිත් අයට 'උදව්' කරන මිනිස්සු ඒ උදව් ලබන මිනිස්සුන්ගේ ජීවිත වෙනස් කරන්න තමා ඉන්න මට්ටමින් එක අඩියක් පහළට තියන්න ලොවෙත් කැමති වෙන්නෙ නෑ. එහෙම කරන්න වුනොත් ඔය හිත හොඳ මිනිස්සු අනිත් උන්වත් මරාගෙන උනුත් මැරෙයි.

අනික, ඔය උදව් කරන අයට උදව් ලබා දෙන්න 'අසරණයො' ඉන්නත් ඕනෙ. අසරණයො හිටියෙ නැත්නම් තමා 'හොඳ මනුස්සයෙක්' බව තමන්ට තහවුරු කරගන්න විදියක් නැතුව මහත්තුරුන්ට නෝනලාට පිස්සු හැදෙයි.

සමාජ ක්‍රමයෙන්ම නිර්මාණය කෙරෙන ඔය අසරණයන්ව පාවිච්චි වෙන්නෙ පිං පෝර්ට් විදියට. ලබන ආත්මයේ තවත් මිල මුදලින් අනිත් අයට වඩා උඩින් ඉන්න හැකියාව ලබන්න පින් කරගන්න සල්ලි දාන 'පිං කැට' විදියට. එහෙම නැත්නම් මරණින් පස්සෙ ජීවිතයක් සැපවත් කරගන්න අහසෙ ඉඳන් බලන් ඉන්න දෙවිකෙනෙක්ගෙන් ලකුණු දාගන්න මාර්ගයක් විදියට.

තමන් තමන්ගේ මහා කාරුණික බැල්ම හෙළලා ඒ අසරණයන්ට කෑම වේලක් දෙද්දි, කපුරු පැකට් එකක් ගද්දි, සුවිප් ටිකට් එකක් ගද්දි 'පින් සිද්ධ වෙනවා මහත්තයො' කියල බයාදු විදියට පිංසෙන්ඩු වෙවී කියද්දි හිතට එන සුපීරියර් හැඟීම නැත්නම් ඔය තරම් චැරිටි දෙන්න ගොඩක් අය ඉදිරිපත් වෙන්නෙත් නෑ.
මේ විදියේ චැරිටි වැඩ හෙවත් පිනට දීම් වලින් ඒ දේ ලබන අසරණ පුද්ගලයන්ට ප්‍රයෝජ්‍යය වටිනාකමක් තියෙන බව ඇත්ත. උදව් නොකරනවාට වඩා කරන එක හොඳ බවත් ඇත්ත. නමුත් ඔය විදියට උසස් තැනක ඉඳල පහත් තැනකට බාගෙට වහපු කරාමෙකින් වතුර බින්දු බින්දු වෑස්සෙනවා වගේ සල්ලි විසි කිරීමෙන් උදව් ලබන්නාට සැබෑවට උදව්වක් ලැබෙනවාද, ඒ අයගේ ජීවිත වෙනස් කරන්න දායකත්වයක් ලැබෙනවාද කියන එකයි ප්‍රශ්නය.

හරි නම් විය යුත්තේ තව කෙනෙක් තමන්ටවත්, තමන් තව කෙනෙක්ටවත් අතපාන්න සිද්ද නොවන සමාජ ක්‍රමයක් ඇති කරන්නෙ කොහොමද, ඒ වෙනුවෙන් කල යුතු දේ කරන්න තමා සූදානම්ද කියන කාරණය ගැන හිතල බලන එක. එහෙම සමාජ ක්‍රමයක් ගොඬනැඟීම වෙනුවෙන් වචනයකින් හරි දායකත්වයක් දෙන එක. නමුත් ඒ වගේ තමන් සහ තමන්ගේ මහා කාරුණිකභාවයට ලක් වන මනුස්සයා අතර පරතරය අඩු සමාජ ක්‍රමයක් ගැන හිතනවට වඩා තමන්ගේ එදිනෙදා මඩිය තරකරගෙන බඩුභාණ්ඩ ගොඩගහගන්න දඟලන අතරේ බල්ලෙක්ට මස් කට්ටක් දානවා වගේ නැති බැරි මිනිහෙක්ට කීයක් හරි දෙන එක ලේසියි. පහසුයි. සරලයි.

ඇයි තව කෙනෙක් ජීවත් වෙන්න මට අතපාලා මගෙන් උදව් ඉල්ලන්න ඕන, තව කෙනෙක්ට උදව් කරන්න මම එයාට වඩා සුපීර්යර් වුනේ කොහොමද වගේ කාරණා මේ 'පිනට දීමේ හිත හොඳ කරතව්‍යයේදී' අදාලම නෑ ඉතින්.

අර වගේ සමාජ ව්‍යුහයේ වෙනසකට විරුද්ධව මරාගෙන මැරෙන්න සූදානම් මිනිස්සු නැති බැරි ඈයන්ට චැරිටි දීලා තමන් තමන්ම ඉදිරියේත්, ලෝකය ඉදිරියේත් ගොඬනගා ගන්න හදන හොඳ ප්‍රතිරූපයේ හොඳේ තරම තේරුම්ගන්න එච්චර අමාරුවෙන් ගැඹුරට හිතන්න නම් ඕන නැහැ. ඒක ඒ තරම්ම පැහැදිළියි.
.
.
.
- ජේමිස් බණ්ඩා

සුමඩුර ඩර්ම දේශනා !

"අහවල් හාමුදුරුවන්ගේ සුමදුර ධර්ම දේශනාව අහන්න අහවල් දවසේ අහවල් පන්සලට අහවල් වෙලාවට එන්න"
ගේ ඉස්සරහා තාප්පේ පෝස්ටරයක් අලවලාය.

සුමදුර විදියට බණ කියන්නේ කොහොමද? පෝස්ටරය දුටු සැනින් බණ්ඩාට සිතුනේය. බුදුන්වහන්සේ දේශනා කල, සමස්ථයක් වශයෙන් ගත් කල පැවැත්ම දෙස සෘණාත්මකව බලන්නට උගන්වන දර්ශනයක් සුමදුර විදියට දෙසන්නේ කොහොමද? චතුරාර්ය සත්‍යය තාලෙට ගය ගයා නට නටා කියනවාවත්ද?

එකත් අතකට සුමදුර ධර්ම දේශනා කිව්වාම බණ්ඩාට මතක් වුනේ දැන් දැන් දීප ව්‍යාප්තව තිබෙන 'ආතල් බණ' ට්‍රෙන්ඩ් එකය.

බණ්ඩාට තේරෙන විදියට බණ කියනවා කියා මේ දවස් වල බොහෝමයක් හාමුදුරුවන් වහන්සේලා කරන්නේ බණ අහන් ඉන්නා උපාසක උපාසිකාවන්ව චූන් කිරීමය. දෙපැත්ත කැපෙන විහිලු, ජීවන අත්දැකීම්, ආගිය කතා වැනි දේ ඇසුරෙන් පවුල් කෑමෙන් පටන්ගෙන ගැහැණු ළමුන් ඇඳුම් පැළඳුමෙන් සැරසිය යුතු ආකාරය දක්වා ඔවදන් දෙමින් අසන්නන් චූන් කිරීමය, බණ කීම ලෙස හැඳින්වෙන්නේ.

මේ ආකාරයෙන් වැඩියෙන්ම අසන්නන් චූන් කරනා හාමුදුරුවරුන්ට 'සුමදුර' ධර්ම කථික පට්ටම නිරායාසයෙන්ම හිමිවී නිතර නිතර රටවටා බණ වලට ආරාධනා ලැබෙන සෙලිබ්‍රිටි හාමුදුරු කෙනෙක් වීමේ භාග්‍යය උදා වේ. බුදුන්වහන්සේගේ දර්ශනය දේශනා කරනා බුද්ධ පුත්‍රයකුට වඩා වර්තමාන සුපර්ස්ටාර් භික්ෂූන් සමාන වන්නේ කඩමණ්ඩියක ඉඳගෙන නාකි ගෑණුන් හිනස්සනා ගොඩේ බයියෙකුටය.

බණ කීමෙන් අනෙක් අය චූන් කිරීමට ලක් කරන හාමුදුරුවන් බණ කියනා අතර ගාම්බීර ලෙස මඳහස පායි. බණ ඇසීමෙන් චූන් වීමට ලක්වන උපාසක උපාසිකාවන් බිම ඉඳගෙන චූ බරේ මෙන් ඇඹරි ඇඹරි හාමුදුරුවන්වහන්සේගේ මෝඩ ජෝක් වලට සිනාසෙයි. භික්කු භික්කුනී උපාසක උපාසිකා සිව්වනක් පිරිසටම ආතල්ය. චූන්ය. සතුටුය. කාටකාටත් සතුටු නම් ඉතින් බණ්ඩාටත් සතුටුය.

පෝස්ටරයේ සඳහන් පරිදි සුමදුර බණ ඇසීමට එන්න කියා ආරාධනා කර ඇත්තේ, වෙනත් වචන වලින් කියනවා නම් චූන් වෙලා යන්න එන්න කියා විය යුතුය. සතුටුය. අච්චරක් පීඩනයෙන් හෙම්බත් වී ඉන්නා මිනිසුන් මෙහෙමවත් චූන් කිරීම ගැන හාමුදුරුවන්වහන්සේලා මහින්ද දැක නිවන් දැකිය යුතු යැයි බණ්ඩාට සිතෙන්නේය.

ඒත් බණ්ඩාට භික්ෂූන් වහන්සේලාව පෙන්නන්න බැරිය. ගෝඨාබයට ලසන්තව පෙන්නන්න බැරි තරම්ම පෙන්නන්න බැරිය (ආ.. එච්චරම නෑ.. මරන්න තරම් පරහක් නෑ). එයට හේතුව බණ්ඩා භික්ෂූන් වහන්සේලාව දකින්නේ ලාංකීය සමාජය වෙළා ගත් පිළිකාවක් විදියට නිසාය.

'අච්චරක් ප්‍රයෝජනවත් දේ මිනිස්සුන්ට කියා දෙන ආධ්‍යාත්මික ගුණවගාව වැඩි කරනා බුද්ධ පුත්‍රයන්ට පිළිකාවක්ය කියන්නේ මොන කාලකණ්ණියෙක්ද?'

රටට දැයට ආගමට ආදරය කරන බෞද්ධයෙක් කේන්තියෙන් බණ්ඩා ගැන එහෙම කියන්නට ඉඩ ඇත. කමක් නැත. සටහන කියවාගෙන යද්දි බණ්ඩා එසේ හිතන්නේ ඇයි කියා කාටකාටත් තේරෙනු ඇත.

බණ්ඩාට සිතෙන විදියට ඔය භික්ෂූන් වහන්සේලාගේ බණ වල එන 'බෞද්ධ දර්ශනයේ' කෑලි බෑලි ටික කවුරුත් ගනන් ගන්නේ නැති මෙලෝ යකෙක්ට වැඩක් නැති, ලොකු අකුරින් කොළ වල ලියා 'පොත් වහන්සේ' කියා කවරයක් දමා රාක්කයක තබා ලස්සනට අසුරා තැබීමට පමණක් සුදුසු ඉගැන්වීම් සෙට් එකකි.
බණ්ඩා එහෙම කියන්නේ කිසිම එකෙක් ඒ බෞද්ධ දර්ශනය නැමති එකෙන් ප්‍රයෝජනයක් ගන්නා බව පෙනෙන්නට නැති නිසාය. බණ කියන උන් සහ බණ අසන උන් බුද්ධ දර්ශනයෙන් ගන්නේ එකම ප්‍රයෝජනයකි. එනම් 'අපේ අහවල් එක මාරයි නේද' කියා උඩ දැමීමෙන් ලැබෙන ආතල් එක ගැනීම පමණකි.

බණ්ඩා බෞද්ධ දර්ශනය සමාන කරන්නේ කාය වර්ධන මධ්‍යස්ථානයකටය. සිංහලෙන් කියනවා නම් ජිම් එකකටය. ජිම් එක ඇතුළේ කවුරුත් නැත. ජිම් එකෙන් ප්‍රයෝජනයක් ගන්නා එකෙක් නැත. නමුත් ජිම් එක ඉදිරියේ එක් රැස් වුනු බතලයෝ රෑනක් එළියේ ඉඳගෙන ජිම් එකේ ගුණ වයයි. 'අනේ අපේ ගමේ ජිම් එක මාරයි නේ.. ඇඟ අඩු කරගන්නවා නම් මෙන්න ප්ලේස් එක. අනිත් ගම් වල ජිම් කැලේ! ' ගගා කයිවාරු ගසයි. නමුත් ජිම් එකේ මකුළු දැල් බැඳිලාය. ජිම් එකට ගිහින් ඇඟ හදාගත්ත එකෙක්ද නැත. කොච්චර හොඳ කිව්වත් ජිම් එකේ ගුණවැයුවත් ජිම් එක ඇතුලේ ඇති බඩු භාණ්ඩ වැඩක් ගන්න බැරි ඒවාද කියා බණ්ඩාට සිතෙනවාය. ජිම් එක ගැන පැතිරී ඇති හොඳ නාමය, ජිම් එක වටා එකතු වන මෝඩයන්ට කඩචෝරු අයිස්ක්‍රීම් විකුණා වෙනත් ප්‍රතිලාභ ගන්න බලා සිටි කපටි කෛරාටිකයන් විසින් කාලයකට ඉහත පැතිරවූ ටොම්බ පචයක් වෙන්න ඉඩක් නැද්දැයි කියාද සිතෙනවාය.

කොහොම හරි බණ කීමෙන් සහ ඇසීමෙන් වන පළමු ප්‍රයෝජනය, කාටවත් සත පහක පලක් නැති ඔය 'ජිම් වර්ණනාව'ය.

දෙවනි එක ප්‍රයෝජනයක් නෙමේය. දෙවෙනි එක තමයිය, පිළිකාව.

බණ කියනවා කියා අතිමහත් බහුතරයක් භික්ෂූන් කරන්නේ ලාංකීය සමාජයේ ඇති කල් ඉකුත් වී කුණු ගඳ ගහනා අදහස් තව තවත් සමාජගත කිරීමය. බෞද්ධ භික්ෂූන් තරම් ලාංකීය සමාජයට පසුගාමී අදහස් සංවිධානාත්මකව පොම්ප කරනා පිරිසක් තවත් නැති තරම්ය.

කෙල්ලෝ ඇඳුම් ඇඳිය යුතු ආකාරයේ සිට, පවුල් කන්නේ කොහොමද කියන එකේ සිට, ළමයි කීයක් හැදිය යුතුද වැනි ප්‍රශ්න වල සිට එකී මෙකී නොකී හැම ඉලව්වක් ගැනම තියෙන පසුගාමීම අදහස් කිසිදා වෙනස් නොවිය යුතු පරම සත්‍යයන් ලෙස ගෞරවාන්විත අධිකාරීමය ස්ථානයක හිඳ උගන්වයි. පියවරෙන් පියවර ආකල්පමය වශයෙන්, සදාචාරාත්මක වශයෙන් ඉදිරියට යා යුතු සමාජයක දෙකකුල් වලට ඇණ ගසා එක තැන සිර කර තැබීමට වගකිව යුතු පාර්ශව වලින් ඉදිරියෙන්ම සිටිනා පිරිස, බණ්ඩාට අනුව නම් මේ භික්ෂූ පරපුරය.

අයනු ආයනු කියන වයසේදීම ලෞකික සමාජයෙන් වෙන්කෙරෙනු ලැබ, එකම ජාතියේ පොත් ටිකක් ගිරව් මෙන් කටපාඩම් කොටගෙන අවසනයේ මිනිසුන්ට පවුල් කෑමේ සිට සමාජ ව්‍යුහයන් ගොඩනඟා ගැනීම දක්වා මෙහෙම බණ දෙසන්නේ කොහොමද කියා බණ්ඩාට තේරෙන්නේ නැත. මොකද මේ අය දන්නා දර්ශනයක් තියෙනවාද? දේශපාලන විද්‍යාවක් තියෙනවාද, පවුල් උපදේශනයක් හදාරා තියෙනවාද? මනෝ විද්‍යාවක් හදාරා තියෙනවාද? බණ්ඩා දන්න විදියට නම් ඔය එකෙක්වත් ඔය එකක්වත් හදාරා නැත.

'දැන් උඹත් ඔය මගුල් ගැනම ලියන්නේ උඹත් ඕවා හදාරලා උපාධි ගහලයැ'

කෙනෙක් එසේ අසන්නට පුලුවන. බණ්ඩාට කියන්න තියෙන්නේ ඒ අහන එකා එහෙම අහන එකම තමා වෙනස කියාය. බණ්ඩාද ඔය මගුල් ඉගෙනගෙන නැත. බණ්ඩා කියන්නේද බණ්ඩාට හිතෙන දේය. 'එහෙනම් උඹෙයි උන්ගෙයි වෙනස මොකක්ද?' අර ඩයල් එක නැවතත් අසනු ඇත.

බණ්ඩා වැනි උන් තමන් කියනා දේ පරම සත්‍යයන් කියා කියන්නේ නැත. කිසිදා වෙනස් නොවන අකාලික මගුල් කියා කියන්නෙත් නැත. බණ්ඩා වැනි උන් කියනා ඕනම දෙයක් ප්‍රශ්න කිරීම් වලට විවෘතය. විවේචනයට විවෘතය. උපහාසයට විවෘතය. බණ්ඩා හෝ එවැනි තවත් එකෙක් යම් අදහසක් කිව්ව, ලිව්ව විට 'ඕක වෙන්න බෑනෙ.. ඔය කතාවෙ මෙන්න මේ වැරදි තියෙනවානෙ' කියා අසන, බලන, කියවන උන් ඕනෑ තරම් කියනවාය. අන්න ඒකය වෙනස.

ඒ වෙනස ඉතාම වැදගත් වෙනසක්ය. අර තට්ට වහන්සේලා කියනා ඉලව් බණ වලට වඩා අවුල, ඒ බණ හිස් මුදුනින් පිළිගැනීමය.

බණ්ඩා වැනි උන් ලියන දේවල් ප්‍රශ්න කිරීමට ලක්වන විදියටම, බණ වාරයක් අවසනයේදී හාමුදුරුවන්ගෙන් උපාසක උපාසිකාවන් ප්‍රශ්න කරන දවසක් උදා වුනොත්, එතැනම ප්‍රශ්නය විසඳී අවසන්ය. එසේ නොවීම නිසාය මේ භික්ෂූ වයිරසය සමාජයේ ඔලු දිගින් දිගටම විනාශ කරමින් සිටින්නේ.

මේ බණ සුපර්ස්ටාර්ලා දැන් කරන්නේ බුදු වදන පතුරවන බුද්ධ පුත්‍රයන්ගේ කාර්යභාරයක් නොවේ. කල් ඉකුත්වී එක තැන පල් වෙන ආකල්ප රැකීම තම රැකියාව කරගත් සංස්කෘතික හමුදාවක් ලෙසය, මුන් කටයුතු කරන්නේ.

බණ්ඩාට ඇති පරහ එයයි.

ඕනෑම රටක, සමාජයක, සංස්කෘතියක ආකල්ප නිර්වචනය කිරීමේ පුරෝගාමීන් ලෙස පූජ්‍යය පක්ෂය කටයුතු කරයිද, ඒ සමාජය එක තැනම පල් වන ප්‍රගතශීලී බවින් තොර අනුගත වීමම උත්කර්ෂවත් කරනා ලෝකය සමඟ ඉදිරියට නොයන පසුගාමී සමාජයක් වනු ඇති බව බණ්ඩාගේ හැඟීමයි.

මේවා නොතේරෙන කල් බණ්ඩාගේ ගේ ඉස්සරහා ගසා ඇති පෝස්ටරය වගේ පෝස්ටර් බලා සුදුවතින් සැරසී පන්සල් ගොස්, අහවල් හාමුදුරුවන්ගේ සුමදුර බණ ශ්‍රවණය කොට, බණ අසන්නට පෙර තිබූ මැටි ඔලුවම රැගෙන ආපසු ගෙදර යන චූන් වූ මැට්ටන් පිරිසකගෙන් අපේ සමාජය සමන්විත වනු ඇති බව බණ්ඩාට සිතෙන්නේය.
.
.
.
- ජේමිස් බණ්ඩා

සංගක්කාර ඡන්දේ ඉල්ලනවා?..හුකෑස් !

මං ආසයි සංගක්කාර ඡන්දේ ඉල්ලනවා නම්. ඉල්ලනවට විතරක් නෙමේ, ඉල්ලලා දිනනවා නම්.
අපි නිකන් හිතමු ඇත්තට හරි බොරුවට හරි සංගක්කාර දකුණු කකුළ පෙරට තියල අවංක සිතින් මේක හදනවා කියලා වැඩේ බාර ගත්තා කියල.

ඔන්න දැන් සංගා දිනලා.. දැන් ඌ තමා පොර !

දියසේන කුමාරයා සේ සුදු පරවියෙක් වගේ සුදට සුදේ බැබළි බැබළි ඔක්කොටම ඉහළින් ලංකාවෙ කොඩියත් අතට අරගෙන "..අයි ඈම් ශ්‍රීලංකන්" කියාගෙන මැගී ඇඩ් එකකට පෝස් එක දීගෙන වගේ විරිත්තගෙන ඉන්නවා...

අපි උඹල ඇතුළු බුද්ධිමත් ජනතාව කට ඇරගෙන ඌ දිහා දෑස් දල්වාගෙන බලාපොරොත්තු සහගත සිතින් බලාගෙන ඉන්නවා වැටිලා තියෙන රට බේරලා හදල ගොඩනඟල දෙනකල්..

ඉන්නවා.. ඉන්නවා.. මාසයක් ඉන්නවා.. දෙකක් ඉන්නවා.. කෝ..? අවුරුද්දයි.. දෙකයි.. කෝ..? රට හදන්නැද්ද මෙයා..? නෑ වගේද...නෑ වගේ නේද..

"..මුගේ අම්මට මූත් අපිව රැවැට්ටු....@#$%^.!!!.."

දැනට කුණු වෙලා තියෙන දේශපාලන ක්‍රමය අස්සෙන් අඩිය අඩිය උඩට නැගලා ඉහළම පුටුවට යන එකාගෙ ඇඟේ එතනට යද්දි කොහොමත් කැත කුණු පණු ඉඳුල් ගෑවිලා ගඳගගහා යන එකේ.. හොඳම ඔප්ෂන් එක විදියට කිරි කිරියේ බැබළෙන පොරක් ඔතනට උඩින් ගෙනත් ඉන්දුවා කියමු.. ඒත් පුතේ මේක නම් මලාට හදනවා බොරු..

මොකද,, සංගක්කාර නෙමේ බුදුහාමුදුරුවො හරි එකපාරම උඩින් පාත් වෙලා මේක හදන අවංක සිතින් රටේ ඉහළම පුටුවේ ඉඳගත්තත් ඌට/උන්වහන්සේට මේක හදන්න දෙන්නෙ නැත්තේ වෙන මොකෙක්වත් නෙමෙයි.. මේකෙ ඉන්න එකාලමයි..

මේක හදන්න තියන්න ඕන මූලිකම පියවර දෙක තියද්දි ඒකට මුලින්ම විරුද්ධ වෙන්නේ සිස්ටම් එකේ දූෂිත බවින් වැඩිම වාසි ගන්න පාර්ලිමෙන්තුවේ සෙට් එක...

ඒ සෙට් එක ප්‍රාතිහාර්යකින් වගේ ගොඩදාගෙන කන්ට්‍රෝල් කරගෙන බැඳගෙන ඊළඟ පියවරට ගියොත් ඒ පියවරවල් වලට විරුද්ධ වෙලා සංගක්කාරව හරි මොකාව හරි ප්‍රතික්ෂේප කරන්නේ වෙන කවුරුත් නෙමේ... මේ රටේම මිනිස්සු.

මේ රටේ මිනිස්සුන්ට තියෙන අවුල රට වැටිලා තියෙන එක නෙමේ..දවසින් දවස රටට කෙළවෙන එක නෙමේ.. තමන්ගේ දරුවන්ට හොඳ අනාගතයක් නොලැබෙන එකත් නෙමේ.. මේ රටේ උන්ට දේශපාලකයන් එක්ක තියෙන අවුල දේශපාලකයො රට කනවා කියන එකත් නෙමෙයි..

ඇත්තම අවුල දේශපාලකයො රට 'තනියෙම කනවා' කියන අවුල.. අපිට කුට්ටියක් දෙන්නෙ නෑ කියන අවුල.. අපිට හම්බෙන කුට්ටිය පොඩියිනෙ කියන ඇරියස් එක..

මේ රටේ බුජ්ජිමත් ජනතාවට අනුව රට තියෙන්නේ ගෙදර ගේට්ටුවෙන් එළියේ... තමා කියන එකා රටට අයිති නෑ..තමා රටට වගකියන්න ඕන නෑ.. ඒ නිසා නීතියට ගරු කිරීම, සදාචාරවත් වීම, වගකීමක් ඇතුව වැඩ කිරීම වගේ දේවල් තමාට අදාලම නෑ.. ඒවා ගේට්ටුවෙන් එහා පැත්තෙ ඉන්න 'රටේ' උන් කරන්න ඕන දේවල්..

"...මම කරන්නේ මගේ සීමාසහිත කොටුවේ ඉඳගෙන මගේ ජීවිතය ගොඩදාගන්න දඟලන එක.. එහෙම කරන අතරේ කොහෙන් හරි කුට්ටියක් ගතමනාවක් හම්බෙනවා නම් හොඳයි.. ඒත් මට එහෙම නොලැබෙන නිසා කවුරු හරි ඉටිකිරිස් ඩයල් එකක් ඇවිත් කිරියෙන් පැණියෙන් ඉතිරෙන රටක් මට හෙට උදේ වෙද්දි හදල දෙනවා නම්.. එහෙනම් මරු.. එතකොට මට ඒකෙ ප්‍රතිලාභ භුක්ති විඳින්න පුලුවන්නෙ.."
ඔන්න ඕකයි මෙන්ටැලිටිය..

රට හදනවා කියලා බලපොරොත්තු වෙන්නෙත් පොඩ්ඩක් වැඩි කුට්ටියක්.. 'වෙනස' කියල දෙයක් පටන් ගද්දිම, එහෙම එකක ඡායාවන් වැටීගෙන එද්දිම, තමා සිස්ටම් එකෙන් හදාගෙන තියෙන ශෝට් කට්.. තමාට ලැබෙන වාසි... දූෂිත ක්‍රමයක එක පුරුකක් වෙලා තමා එදිනෙදා අත්පත් කරගන්නා..ලේසියෙන් පහසුවෙන් කරගන්න දේවල් නැති වෙන්න යන බවක ඉව වැටුන ගමන් බලාගන්න පුලුවන් දැන් 'රට හදපියව් රට හදපියව්..' ගගා මොර දෙන උන්දැලගේ තරම

ඕනම දූෂිත සිස්ටම් එකක් වෙනස් වෙන්න ගත්තාම ඒකට වැඩිම ප්‍රතිරෝධයක් දක්වන්නේ ඒ දූෂිත බවෙන් ප්‍රතිලාභ ලබන අය.. අපේ රටේ නම් මුලින්ම දේශපාලකයො.. ඊළඟට ජනතාව..

ඒ වගේ පීඩනයකට තමා කවුරු වුනත්, ඔය දියසේන කුමාරයා වගේ මේක හදන්නම බලාගෙන මොකෙක් හරි එනවා නම් ඌට මූණ දෙන්න වෙන්නෙ.

අන්න ඒ නිසයි මං කියන්නෙ, මං හරී ආසයි මේක හදන්න ඇවිත් සංගා මේ ප්‍රශ්න අස්සෙ හිර වෙලා තක්බීර් වෙලා හිතාගන්න බැරුව අඥ්ඥකොරොස් වෙලා.. හතර අතේ බල බල ලේන්සුවකින් දාඩිය පිහ දදා.. ඇක්සන්ට් එක දාලා එක්ස්කියුසස් දිදී ඉඳලා.. කුජීත වෙලා.. නන්නත්තාර වෙලා යන හැටි බලන්න.
මෙච්චර කල් ගැලවුම්කාරයො වේශයෙන් ඇවිත් කුජීත වෙලා ගියේ කොහොමත් නරුමයො කියල අපි දන්න උන්දැලනේ..

කොහොමද සංගක්කාර වගේ වළාකුළු වල ඉන්න වීරයෙක්ව මේ මජර සිස්ටම් එකෙන් බින්දුවට බස්සලා කුජීත කරලා දාද්දි..

මරු නේ..??
.
.
.
- ජේමිස් බණ්ඩා