වැලිකඩ සිරකරුවන් සුදු වෑන් යැවීම

මීට ශතවර්ෂ ගාණකට කලින් ම්ලේච්ඡ ක්‍රියාවල නිරත වුන අපරාධකරුවො කියල සැලකුන මිනිස්සුන්ට සමාජයෙන් උත්තර දුන්නේ ම්ලේච්ඡ ක්‍රම වලින්මයි.

ඇතුන් ලවා පාගා මැරීම... කිඹුලන්ට, මෝරුන්ට කන්න දැමීම, විෂ සහිත ගෝනුස්සන්, සරපයන් ලවා දෂ්ඨ කරවීම.. පණ පිටින් හමගැසීම.. වතුර, තෙල්, තාර බැරල් වල දමා නටන තුරු රත්කර මරා දැමීම.. පණපිටින් වැළලීම.. පණපිටින් පුළුස්සා දැමීම.. කුරුසියේ ඇණ ගැසීම.. දියේ ගිල්වා මරා දැමීම.. උස් තැන් වලින් තල්ලු කර මරා දැමීම.. හාමතේ සිටින්නට හැර මියයාමට සැලැස්වීම.. වස දීම මඟින් මරා දැමීම..

වගේ දඬුවම් ක්‍රමයි ඒ යුගවල අපරාදකරුවන්ට දුන්නෙ.

ඒත් මානව සංහතිය ක්‍රමයෙන් ශිෂ්ඨාරගත වීමත් එක්කම අපරාධකරුවන්ට මරණ දඬුවම දෙද්දි අඩු වේදනාවෙන් යුක්ත, ක්ෂණික මරණයක් ලැබෙන සාපේක්ෂව ශිෂ්ඨ කියල සැලකෙන එල්ලා මැරීම..වෙඩි තබා මැරීම..විදුලි පුටුව මඟින්, විෂ එන්නත් මඟින් මරණයට පත් කිරීම වැනි ක්‍රම වලට පරිවර්තනය වුනා.

ඒ විතරක් නෙමේ, වර්තමාන ලෝකෙ මරණීය දණ්ඩනය ලබා දීමේ සදාචාරාත්මක බව, තොරතුරු ලබා ගන්න අපරාධකරුවන්ව වධහිංසාවට(torture) ලක් කරන එකේ හරි වැරැද්ද වගේ දේවල් ගැන ඉතා වැදගත් කතිකාවත් පවා ඇති වෙලයි තියෙන්නෙ.

අපරාධකරුවන්ට පවා මානව අයිතීන් තියෙන බව පිළිගන්න කතිකාවත් ඇතිවී තියෙන්නෙ,  ඔවුන් සමඟ කටයුතු කරද්දි පවා වඩා ශිෂ්ඨ සහගත ක්‍රම සහ විධි අනුගමනය කිරීමේ වැදගත්කම ගැන කතිකාවත් ඇතිවී තියෙන්නෙ අශිෂ්ඨත්වය සමඟ ශිෂ්ඨ විදියට කටයුතු කරන එක ශිෂ්ඨත්වයේ මූලිකම ලක්ෂණයක් බව වර්තමාන ලෝකය තේරුම් අරන් ඉන්න නිසා.

මානව සදාචාරාත්මක පරිනාමය කියන්නෙ ඒක.

........

වර්තමාන ලෝකයේ ශිෂ්ඨත්වය ගැන චින්තනය එහෙම වුනාට අවාසනාවකට අපේ ලාංකික සමාජයේ චින්තනය තියෙන්නේ අර ශතවර්ෂ ගණනකට කලින් මිනිස් සංහතිය සිටි තැනමයි. අපේ චින්තනය ඉන් ඉදිරියට පරිනාමය වීමක් සිද්ධ වෙලා නැහැ. අපරාධකරුවෙක්ට මානව අයිතීන් ඇති බවවත්, ඔවුන් සමඟ කටයුතු කල යුතු අන්දම ගැනවත් ශිෂ්ඨාචාරගත අදහසක් ලාංකේය මනස තුල නැහැ.

අපි තාම ඉන්නෙ කෙනෙක් අපරාධයක් කරපු නිසාම (බොහෝ විට ඒ අපරාධය නීතිය ඉදිරියේ ඔප්පු වෙන්නත් කලින් ඉඳලම) අර ශතවර්ෂ ගාණක් පරණ දඬුවම් ක්‍රම ඔහුට ලබා දෙන්න දතකමින්.

පහුගිය ආණ්ඩුව කාලයේ සුදු වෑන් වලින් පාතාල නායකයින්ව මැරුවා කිය කිය සුදු වෑන් සාධාරණීයකරනය කරන මිනිස්සු, අපරාධකරුවන්ව "ආයුධ පෙන්නන්න" එක්කන් ගිහින් වැඩේ දෙන එක ඉතාම හොඳ දෙයක් බව කියන මිනිස්සු, යුධ සමයේ සිද්ධ වුනා කියල සැලකෙන යුධ අපරාධ සාදාරණීයකරනය කරන මිනිස්සු, කොණ්ඩයා එල්ලල මරන්න ඕන කියල මහ හඬින් අඬ අඬ  කෑගගහ උද්ඝෝෂණය කරපු මිනිස්සු, අපරාධකරුවන්ව මහ පාරේ නිරුවත් කරල ගහල මරල දාන්න ඕන කියන මිනිස්සු,  හොරෙක්ඔ අහු වුනාම ඌව ගස් බැඳල ඌට තඩිබාලා කේන්තිය පිටකරගන්න මිනිස්සු, හදිසි අනතුරක් වුනාම රියැදුරුගේ අඬුකඩල වාහනය ගිනි තියන මිනිස්සු සහ එහෙම කරන එක අනුමත කරන්න මිනිස්සු, රජ කාලයේ නීති ආයෙ ගේන්න ඕන කියන මිනිස්සු, අරාබියේ නීති ලංකාවට ගේන්න ඕන කියන මිනිස්සු.

සැලකිය යුතු පිරිසක් (බහුතරයක්?) අපේ සමාජයේ ඉන්නේ සහ ඒ අදහස් කිසිම පැකිළීමක්ප්‍ නැතුව ප්‍රසිද්ධියේ  කියන්නේ මේ අය මම කලින් කියපු මානව සදාචාර්මක පරිනාමයට ලක් නොවී ශතවර්ෂ ගණනකට කලින් කල් ඉකුත් වුන චින්තනයක් තවමත් ඔලු අස්සෙ තියාගෙන ඉන්න හින්ද.

ඉතින් ඒ වගේ චින්තනයක් තියෙන අය වැලිකඩ සිදුවුනාය කියන මිනිස් ඝාතන, ඝාතන වුනේ අපාරධකරුවන් නිසාම සාධාරණය කියල කියන එක තේරුම් ගන්න බැරිද? මොකද මේ අයට අනුව කෙනෙක් නීතිය සහ සමාජය ඉදිරියේ වරදකරුවෙක් කියල ඔප්පු වුන ගමන්ම සුටුස් ගාලා ඒ මනුස්සයාට තියෙන මානව අයිතීන් අන්තරස්දාන වෙලා යනව.

ඒ මිනිස්සුන්ව මරපු එක හරිද කියල අහපු ගමන් උත්තරේ විදියට එන්නේ

"ඉතින් උන් මිනීමරපුවා හොඳඳ එතකොට? මිනීමරුවන්ව නලවන්නද කියන්නේ?" වගේ ප්‍රතිචාර

මේ චින්තනයට අනුව හිර ගෙවල් වල ඉන්න මිනිස්සුන්ට අයිතිවාසකම් නැහැ.
ඒ මිනිස්සුන්ට ශිෂ්ඨත්වය අදාල නැහැ.
සිරකරුවන්ව ඝාතනය කල අයට නීතිය ක්‍රියාත්මක වෙන්න ඕන නැහැ.
ඒ මීනිස්සුන්ව මැරුවත්, ඒ අයට අසූචි කන්න දුන්නත් කමක් නැහැ.

කොටින්ම යටත් කරගත්ත මිනිස්සුන්ව දණ ගස්සල, මාරුවෙන් මාරුවට නැගිට්ටල තාප්පෙකට තියල වෙඩි තියන එකේ කිසිම වැරැද්දක් නැහැ. ඇයි?

උන් හිරකාරයොනෙ !

හිරකාරයන්ට කොහෙද මානව අයිතීන්? අපරාධකාරයන්ව මරන අයට මොකද දඬුවම් දෙන්නෙ? උන්ව මරනව නම් ඒ මරපු අය වීරයොනෙ !

එක අතකින් බලද්දි, ශතවර්ෂ ගාණක් පරණ මගුල් ඔලුවේ තියාගෙන ඉන්න උන් නෙමේ මෝඩයො..

වතුර ඉල්ලල උද්ඝෝෂණය කරපු තමන්ගේම සහෝදර ජනතාවටත් උණ්ඩයෙන් උත්තර දුන්න පාලකයන්ට දිගින් දිගටම කතිරය ගහන්න කට ඇරන් ඉන්න මිනිස්සුන්ට... ඒ පාලකයොම සිරකරුවන්ට උණ්ඩයෙන් උත්තර දුන්න එකේ හරි වැරැද්ද තේරෙයි කියල හිතාගෙන මෙහෙම යුනොකෝඩ් කොටන අපියි මෝඩයො !

වැද්දෙක්ට සදාචාරාත්මක වටිනාකම් කියන්නෙ මේවය කියල ලියල පෙන්නන්න පුළුවන්. ඒත් කොටල පොවන්න බැහැනෙ.